8ste plaats Kapelle-op-den-Bos

Lang leve het draadloos internet!! Met nog één zware trainingsdag te gaan lig ik nu voor 2/3 uitgeteld in mijn zetel met de computer op mijn schoot. Gisteren was voor David en zijn team de grote dag. Zij kunnen zeker terugkijken op een zeer geslaagde eerste editie van hun organisatie, ik zou zeggen doe zo verder jongens en misschien tot volgend jaar.

Ik kan dan weer terugkijken op een geslaagde training. Tijdens het zwemmen kon ik na een iets mindere start aansluiten bij twee zwemmers, achteraf bleken dit Tomas Mannaert en Wim Vandewielle (die meedeed bij de trios) te zijn. De eersten waren natuurlijk al ver gaan vliegen. Op de fiets gebeurde toch wat waar ik voor gevreesd had. Het verschil tussen de snelle zwemmers en de rest was te groot om met vereende krachten nog wat plaatsen op te schuiven. Samen met Tomas trok ik ten strijde. We konden nog twee jonge snaken bijhalen, Tom Mets en Wim Janssens reden voor wat ze waard waren, maar veel dichter kwamen we niet. Het positieve van de zaak was dat er niemand terug kon komen.

In 12de positie kon ik mijn fietsje (voor de gelegenheid nog eens mijn oude Giacomelli van stal gehaald. Mijn Scott staat klaar voor Eupen en daar wou ik niet veel meer aan veranderen). Eens de loopschoenen aan had ik snel het goede tempo beet. De verschillen vooraan waren al vrij groot en zo kon ik maar vier plaatsjes meer opschuiven. Ik had wel het gevoel dat mijn benen mijn motor niet konden volgen. Wegens de trainingen voor de lange afstand is dit ook niet verwonderlijk. Het stemde mij vooral zeer tevreden dat die kleine 10km in een zucht voorbij was. Ik had het gevoel dat ik mijn tempo toch nog even kon aanhouden en dit zal wel nodig zijn in Eupen.

Morgen nog een zware looptraining (dan zal ik voor 3/3 uitgeteld zijn) en we zijn er klaar voor...

Zware driedaagse

Vorig jaar voor Eupen, dit jaar voor Leuven en voor Stein zagen mijn laatste voorbereidingen er nagenoeg hetzelfde uit. Een beetje afhankelijk van de planning verlopen dag 8, dag 7 en dag 6 of enkel dag 7 en dag 6 voor de wedstrijd gelijkaardig.

Voor Stein stond er op vrijdag een zware zwemtraining op het programma, zaterdag een lage duurrit op de fiets met enkele korte nijdige hellingen en een recuparatiezwemtraining. Zondagvoormiddag, 3 uur fietsen met 3x10km aan wedstrijdtempo en in de namiddag een stratenloop van 15km.

Gisteren zwom ik in de Wezenberg in Antwerpen 3x800 aan 1'30/100m en deed ik een vlotte duurloop van 14km in 1h, vandaag was recuperatie, maar vanaf morgen gaat de kraan terug open voor 3 dagen. Morgenavond teken ik in Kapelle op den Bos present voor de kwartriatlon, zondag doe ik een heuveltraining op de Col de la Houppe en maandag een progressieve duurloop van 20km. Daarna 5 dagen recuperatie en dan moet ik klaar zijn om te knallen in en rond de 'Wesertalsperre' in Eupen.

Maar eerst nog dit weekend, mijn schoonbroer David en zijn medeorganisatoren hebben al mooi werk verricht. Ik heb de voorbereidingen zo een beetje van op een afstand kunnen volgen en ik heb er een goed oog in. Ik denk dat het voor de deelnemers en toeschouwers zeker de moeite waard zal zijn om naar Kapelle af te zakken zaterdagavond. Met enkele snelle zwemmers (Stijn Goris, Simon De Cuyper, Marc Geerts en de broers Meyer) zal er vooran alvast niet getreuzeld worden. Kort daarachter komen dan Lander Dircken, Bruno Clerbout en Karel Pardaens uit het water. Het zijn vooral de laatste twee die ik moet proberen in het oog te houden. Als ik op hen de schade kan beperken om dan terug te keren in het fietsen, zou het wel eens een mooie strijd worden. Stijn, Simon en Marc zullen waarschijnlijk iets te ver weg zijn en die mannen kunnen natuurlijk ook een stukje lopen, maar daarachter kunnen er mooie dingen gebeuren. Al zitten zowel Bruno als ik natuurlijk vooral met ons hoofd in Eupen, want daar zal het toch moeten gebeuren...

Negatief, bis

Al een geluk dat ik gisteren mijn autogordel aanhad toen ik het nieuws van Vinokourov vernam. Vino, was mijn held, een voorbeeld voor velen, zowel in eigen land als elders. Ik hield van zijn aanvallende stijl, zijn mentaliteit om nooit op te geven, twee jaar terug bleef hij maar aanvallen zelfs tot in Parijs. Het leverde hem al veel mooie prestatie en prestige op.

Ik kan niet geloven dat "iedereen pakt", Vino heeft in eigen land een zeer grote maatschappelijke verantwoordelijkheid, hij bouwt zijn eigen ploeg, stelt verschillende mensen tewerk, bouwt opleidingsscentra in eigen land, mobiliseert zakenmensen en de overheid om te investeren in de wielersport,... Alleen daarom al geloofde ik in deze oude krijger!!

Blijkt dat hij eigenlijk een grote bedrieger is. Zet hij al dit voorgaande zomaar op het spel voor zijn eigen ego om toch een ritje te willen winnen in zijn koers van het jaar, die hij al zo goed als verloren had? Blijkbaar wel, ik wil niet weten wat voor een impact dit zal hebben voor de sport in zijn land en voor het wielrennen in het algemeen. Beseft zo'n kerel dan echt niet waar hij mee bezig is?!?!

Wat moet hij nu doen? Ik gok op twee mogelijkheden:
1. hij blijft staalhard ontkennen, schrijft een boek waarin staat dat hij niets gedaan heeft om dan uiteindelijk voor een rechtbank te moeten plooien (remember Virenque)
2. hij geeft uiteindelijk toe dat hij iets mispeuterd heeft, maar oh heb toch medelijden met hem want hij heeft maar 1 keer aan het bloedzakje gehangen...

Optie 1 lijkt mij de meest waarschijnlijke: "Je ne sais rien" zal hij wel antwoorden in zijn sappig Frans.

Straks barst er weer een gevecht los tussen Rasmussen en Contador. Over Rasmussen ga ik niets zeggen. Maar zo een jonge kerel als Alberto Contador, 23 jaar, woont nog bij de mama en de papa, een ongelooflijk talent, gecombineerd met een attractieve koersstijl. Is dit puur of is zo een jonge gast ook al naar de kl****. Wat met die andere jonge kerels die aan het opkomen zijn in het rondewerk, Andy Schleck (de verrassing van de Giro), Soler (de verrassende colombiaan die 2de staat in het bergklassement), Kasheckin (een van de trouwe luitenanten van Vino, al is die iets ouder), Thomas Dekker (wordt gelinkt aan dopingdokter Ferrari),... Dit zijn allemaal kerels van 22, 23 jaar. Zijn die ook allemaal al verbrand of kunnen zij het puur op wilskracht, training, talent en jeugdig (naïef) enthousiasme??

Ik blijf hopen, al neemt deze hoop wel met de dag af....

Rechte lijn richting Eupen

Nog drie weken en ik ben op congé. Na Eupen trekken we met ons gedriën er een weekje op uit. Hopelijk met een even goed gevoel als de wedstrijd in Stein. Na Stein had ik even wat problemen met de motivatie, niet zozeer het trainen werd me wat teveel. Maar van het strenge voedingregime van voor Stein was de laatste weken niet echt meer sprake. Niet dat ik me volgepropt met allerlei vettigheid en zoetigheidjes, maar chocolade en chips stonden nu toch meer dan één keer per week op het menu. Ik heb me nog niet gewogen sindsdien, maar een tweetal kilootjes zullen er toch wel bij zijn. Maar kom, we hebben nog drie weken om terug onder die magische 75 te gaan.

De trainingen daarentegen stemmen we wel vrolijk. Ten opzichte van de voorbereiding op Stein word nu de duur iets verminderd maar de intensiteit gaat wel wat de hoogte in. Vooral in de loopkilometers wordt nu de nodige kwaliteit gestoken. Vorige week donderdag stonden er 1000-den op het programma. Twee series van 5, met 3 minuten pauze tussen de twee reeksen. Na elke 1000 mocht ik 1 minuut uitblazen. Het gevoel was goed, hartslag ging hoog (ook een goed teken) en ik kon mijn tempo zeer goed handhaven. De meeste waren rond de 3'25 en bij de derde en de voorlaatste heb ik een klein beetje gas terug genomen, maar deze waren ook nog in 3'30 en 3'33.

Over mijn fietsniveau in Stein was ik al zeer tevreden. In Eupen vind ik terug een parcours op mijn maat. Hier komt het er dus op aan om mijn klimmerscapaciteiten op punt te houden. De Ardennen heb ik vorige week al bezocht. Een mooie tocht, 115km met meer dan 2000 hoogtemeters, met Mark die ondertussen zijn goede fietsbenen aan het terugvinden is. Gisteren en de komende weken zullen het vooral de Vlaamse Ardennen zijn die mij mogen verwelkomen. Bois de la Houppe zal platgereden zijn binnen enkele weken...

In het zwemmen voel ik dat ik daar nog steeds de meeste progressie kan maken.Wat logisch is als je weet dat ik begin augustus net twee jaar aan het zwemmen zal zijn. Dat lijkt al lang, maar voor een technische sport als zwemmen is dit eigenlijk maar een niemendalletje... Hier zullen dus de komende dagen nog de nodige kwaliteit in mijn trainingen ingebouwd worden. Het zal wel wat schelen als ik tussen de 15de en de 20ste plaats uit het stuwmeer kan kruipen in plaats van rond de 30ste.

Eer het zover is staat de wedstrijd in Kapelle op den Bos natuurlijk nog geprogrammeerd. Een kwartje volledig in functie van de wedstrijd in Eupen. Maar eerst zal er nog stevig doorgetraind worden om een mooie plaats te behalen op het BK halve triatlon.

Negatief

Deze morgen stak er een brief in de brievenbus van de Vlaamse overheid, departement Cultuur, Jeugd, Sport en Media. Marieke stelde zich direct de vraag: " Wat kan dan zijn?"

Blijkbaar krijg je nu sowieso een brief na een dopingcontrole, positief of negatief. Vroeger kreeg je die enkel wanneer er slecht nieuws was, bij een positief plasje dus... Ondertussen al meer dan een maand geleden, na de wedstrijd in Leuven, moest ik een plasje maken dat ze eens gingen onderzoeken of ik niets gedaan dat niet echt mocht volgens de regels van de sportethiek. Ik heb geen arbeidsovereenkomst waarin staat dat ik bij de minste verdenking van dopinghandel of -gebruik mijn job verlies, ik heb bij de internationale triathlonfederatie nog geen charter moeten ondertekenen waarin staat dat ik bij geen enkele dopingszaak betrokken ben, de telefoonnummer van dr Fuentes zit niet in mijn gsm, wespen ken ik alleen maar als vervelende beesten die kunnen steken, gesneden brood haal ik gewoon bij de bakker, mijn pannekoeken eet ik het liefst met bloemsuiker, ik heb geen ambities om een boek te schrijven, ik heb geen huisdieren die amfetamines nodig hebben, een dierenartspraktijk heb ik nog nooit langs de binnenkant gezien en bovenal mijn schoonmoeder is perfect gezond...

Ik heb dus niets te vrezen bij een dopingcontrole, maar je moet je tanden maar eens gepoetst hebben met een verkeerde tandpasta of zat er sterk water in de bekertjes van de bevoorrading,...

Vandaag liet de Vlaamse overheid, bij monde van dr Hans Cooman, me weten (in drie talen) dat er met mijn urinestaal niets aan de hand was: "Geachte, Na bovenvermelde dopingcontrole werden er bij analyse van uw urinestaal (nr.1740709) geen verboden substanties aangetroffen. Met vriendelijke groeten"

Voila weer een zorg minder

Overige foto's Stein

Aangezien Mark mee in Stein kwam supporteren kon hij tegelijkertijd wat foto's nemen. Zijn groot (professioneel) fototoestel had hij niet bij, maar sommige foto's mogen er wel wezen.


Eerst de maag vullen om ze later terug leeg te maken ergens in de straten van Stein



Op weg naar het onbekende...


Laatste voorbereidingen


Voila, we zijn er helemaal klaar voor


Klaar voor de start?


Terug het sop in voor een tweede zwemronde


Op zoek naar mijn fiets en de inhaalrace kan beginnen


En we zijn vertrokken...


en knallen maar...


Mijn twee grootste supporters


Alles onder controle tijdens het lopen


Eten tijdens de wedstrijd, zeer belangrijk!!


De supporters staan klaar langs de kant


Kopje gebruiken, doseren en vooral blijven lopen


Een tweede plaats verdient een drankje...

Met dank aan de fotograaf...