8ste plaats Kapelle-op-den-Bos
Lang leve het draadloos internet!! Met nog één zware trainingsdag te gaan lig ik nu voor 2/3 uitgeteld in mijn zetel met de computer op mijn schoot. Gisteren was voor David en zijn team de grote dag. Zij kunnen zeker terugkijken op een zeer geslaagde eerste editie van hun organisatie, ik zou zeggen doe zo verder jongens en misschien tot volgend jaar.
Ik kan dan weer terugkijken op een geslaagde training. Tijdens het zwemmen kon ik na een iets mindere start aansluiten bij twee zwemmers, achteraf bleken dit Tomas Mannaert en Wim Vandewielle (die meedeed bij de trios) te zijn. De eersten waren natuurlijk al ver gaan vliegen. Op de fiets gebeurde toch wat waar ik voor gevreesd had. Het verschil tussen de snelle zwemmers en de rest was te groot om met vereende krachten nog wat plaatsen op te schuiven. Samen met Tomas trok ik ten strijde. We konden nog twee jonge snaken bijhalen, Tom Mets en Wim Janssens reden voor wat ze waard waren, maar veel dichter kwamen we niet. Het positieve van de zaak was dat er niemand terug kon komen.
In 12de positie kon ik mijn fietsje (voor de gelegenheid nog eens mijn oude Giacomelli van stal gehaald. Mijn Scott staat klaar voor Eupen en daar wou ik niet veel meer aan veranderen). Eens de loopschoenen aan had ik snel het goede tempo beet. De verschillen vooraan waren al vrij groot en zo kon ik maar vier plaatsjes meer opschuiven. Ik had wel het gevoel dat mijn benen mijn motor niet konden volgen. Wegens de trainingen voor de lange afstand is dit ook niet verwonderlijk. Het stemde mij vooral zeer tevreden dat die kleine 10km in een zucht voorbij was. Ik had het gevoel dat ik mijn tempo toch nog even kon aanhouden en dit zal wel nodig zijn in Eupen.
Morgen nog een zware looptraining (dan zal ik voor 3/3 uitgeteld zijn) en we zijn er klaar voor...
Ik kan dan weer terugkijken op een geslaagde training. Tijdens het zwemmen kon ik na een iets mindere start aansluiten bij twee zwemmers, achteraf bleken dit Tomas Mannaert en Wim Vandewielle (die meedeed bij de trios) te zijn. De eersten waren natuurlijk al ver gaan vliegen. Op de fiets gebeurde toch wat waar ik voor gevreesd had. Het verschil tussen de snelle zwemmers en de rest was te groot om met vereende krachten nog wat plaatsen op te schuiven. Samen met Tomas trok ik ten strijde. We konden nog twee jonge snaken bijhalen, Tom Mets en Wim Janssens reden voor wat ze waard waren, maar veel dichter kwamen we niet. Het positieve van de zaak was dat er niemand terug kon komen.
In 12de positie kon ik mijn fietsje (voor de gelegenheid nog eens mijn oude Giacomelli van stal gehaald. Mijn Scott staat klaar voor Eupen en daar wou ik niet veel meer aan veranderen). Eens de loopschoenen aan had ik snel het goede tempo beet. De verschillen vooraan waren al vrij groot en zo kon ik maar vier plaatsjes meer opschuiven. Ik had wel het gevoel dat mijn benen mijn motor niet konden volgen. Wegens de trainingen voor de lange afstand is dit ook niet verwonderlijk. Het stemde mij vooral zeer tevreden dat die kleine 10km in een zucht voorbij was. Ik had het gevoel dat ik mijn tempo toch nog even kon aanhouden en dit zal wel nodig zijn in Eupen.
Morgen nog een zware looptraining (dan zal ik voor 3/3 uitgeteld zijn) en we zijn er klaar voor...
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home