Een sprintje in Latem

Al enige jaren wordt in het idilische Sint-Martens-Latem een mooie wedstrijd georganiseerd. Momenteel beschikt Latem over de sterkste ploeg van het land. De meeste van deze atleten waren dan ook present voor de sprint triathlon. Ik denk dat de bezetting zeker zo sterk was als op het Belgisch Kampioenschap. Latem heeft dan ook de ambitie om dit volgende jaar de organiseren.
Dat zwemmen in de Leie niet hetzelfde is als het zwembad in Hasselt (zie vorige blog) had ik al na 100 meter door. Voor de tweede keer op twee wedstrijden werd ik weer eens overzwommen. Zelf ook wat slagen uitdelen kan af en toe eens helpen, maar vandaag hadden enkele atleten het op mijn haaienbadmuts gemunt. Na 150m was het mij al zo beu dat ik gewoon eventjes getopt ben met zwemmen en vroeg ik mij af of het niet beter was om te stoppen. Maar aangezien een slechte gewoonte snel aangeleerd is zwom ik dan maar door. De rest van het zwemparcours viel dan eigenlijk nog mee en kon ik nog verschillende plaatsen opschuiven. Wat blijkbaar ook een slechte gewoonte aan het worden is dat ik bij het uittrekken van mijn wetsuit eens moet vallen, dit was vandaag natuurlijk niet anders...
Eens op de fiets konden we vrij snel een groep van een 15-tal man vormen, waar ook naar gewoonte niet iedereen zijn werk wou/kon doen. Met nog een paar kilometer te gaan kwamen onder andere Bart Arnouts (met een hele groep is zijn zog) aansluiten. Als derde van onze groep reed ik de wisselzone binnen en als derde liep de wisselzone uit. Voor een keer niet naar gewoonte een snelle wissel.
Die twee snellle starters kon ik vrij snel bijhalen, maar bruggeling Wout Moreel bleef maar volgen als een schaduw. Ik liep gewoon voor wat ik waard was en blijkbaar was dit goed genoeg om, een van een blessure herstellende, Bart af te houden en ook kon ik in de laatste 500m af rekenen met mijn schaduw. Toen ik aan de loopproef begon wist ik totaal niet waar ik me ergens bevond in het deelnemersveld. Toen ik over de meet liep waren er mij al elf voorafgegaan, waaronder een zestal Latem-atleten.
Na een 1/4, een 1/3 en een 1/2 triathlon was dit mijn debuut op de 1/8 afstand (750m zwemmen, 20 km fietsen en 5 km lopen). Met toch een klein beetje trots mag ik zeggen dat weer een geslaagd debuut was. Nu nog ééntje in Mechelen volgende week en dan kunnen we beginnen aan de kinderkamer.