10de plaats BK Kwart

Volgens diverse vakliteratuur zou iemand die zwanger is in de derde maand een ongeloofelijke energiestoot krijgen. Ook volgens diezelfde vakliteratuur ben je altijd samen zwanger, de vrouw draagt de ongeboren baby wel, maar voor de man verandert er ook veel. Aangzien wij nu drie maand zwanger zijn zou het stom zijn om hier niet optimaal van te profiteren.
Wij dus naar Hollain alwaar het BK kwarttriathlon zou beslecht worden, ik met m'n fiets in de koffer en Marieke met onze baby in haar buik.
Waar voor mij andere jaren de seizoensopener van het duathlon seizoen op het programma stond, was nu het plan om aan mijn eerste stayer-triathlon-wedstrijd mee te doen. Het gevoel voor beide zaken was hetzelfde, wat mag ik er van verwachten? Hoe kan ik mij staande houden tussen de andere deelnemers?
Gezien de watertemperatuur 25°c was, was de wetsuit een verboden accessoire geworden. Dit kwam er dan ook nog eens bij... Bij de start had ik al heel wat bekijks met mijn haaienbadmuts, maar nu was de vraag; zou ik er sneller mee zwemmen?? Na een zeer woelige start kon ik nog enkele plaatsen opschuiven om dan ergens in iemand zijn voeten te zwemmen, waar het aangenaam vertoeven was, hoog tempo maar niet te hoog. Steeds zag ik Karel Pardaens kort voor mij uitzwemmen. (onze Rosse Raket doet er alles aan om zijn naam ook in het water alle eer aan te doen, rode badmuts, rood zwembrilletje, al was hij vandaag naar eigen zeggen geen Torpedo raket, maar voor mij wel een ideaal mikpunt)
In de lange loopzone naar het wisselpark riep Marieke dat ik op een 40ste plaats liep, ik had toch wel wat beter verwacht, maar aangezien zogoed als alle toppers en subtoppers aanwezig waren was dit eigenlijk normaal.
Eens op de fiets vormde als snel een groepje waarin ik samen met Karel het tempo hoog probeerde te houden. In het parcours lag een korte, maar stevige, kasseihelling. Elke, van de drie af te leggen ronden, probeerde ik daar wat volk mee te krijgen om weg te rijden. Drie keer keek ik boven achter mij en zag te totale leegte. Het stuk na die helling was stevig wind tegen zodat het niet verstandig was om alleen proberen door te gaan. Dan maar wat krachten sparen en zo binnen rijden. Ondertussen hadden we al verschillende anderen ingehaald.
Met Karel, Hassan Ozer en ook Koen Hoeyberghs in de groep wist ik dat de pees er stevig zou opgelegd worden. Karel had zoals gebruikelijk het nodige buskruit in z'n loopsloffen, Hassan kon dankzij zijn passieve fietsproef er ook snel vanondermuizen. Samen met Hassan vertrok er nog een man in het blauw (na mijn derde triatlon ken ik nog niet alle gezichten en namen). Deze kon ik in de laatste ronde nog teruggrijpen samen met enkele tragere lopers uit de kopgroep.
Al deze flitsende en iets minder flitsende acties brachten mij op een 11de plaats in het algemeen. Aangezien er voor mij nog een Hollander liep, behaalde ik zo een Top 10 in mijn eerste stayer-kwart-triatlon, dat dan nog ook gelde als BK!

Na een wedstrijd rijdt Marieke meestal met de wagen naar huis zodat ik met mijn beentjes omhoog kan liggen. Maar vandaag was ze mij vergeten... :-) Ik met de fiets naar huis... Deze extra training van 2h30 maakte allemaal deel uit van een groter plan: Eupen. Volgende week zondag staat daar mijn eerste 1/2 triatlon op het programma...