8ste plaats Powertriatlon Aarschot

Na de kwart in L’Eau d’Heure was dit mijn tweede afspraak van het seizoen. Voor het seizoen had ik als één van mijn drie doelstellingen top 15 in Aarschot vooropgesteld. Op de website van de wedstrijd kon je perfect alle ingeschreven atleten volgen. Naarmate de wedstrijd dichterkwam stegen mijn kansen op een top 10 notering. Eens in Aarschot aangekomen was echter groot mijn verbazing als ik daar kleppers als Dennis De Vriendt, Koen Hoeyberghs, Karel Pardaens en Jim Beuselinck zag rondlopen. Van Gerrit De Pauw, Thierry Claes en Jim Thijs wist ik al dat ze ingeschreven waren. Reken daar nog een klad sterke mannen die net onder de top acteren, het selectieve parcours en de hitte bij en je weet dat je een mooie wedstrijd zal krijgen.

Toen we naar de start trokken begonnen de zenuwen toch al wat op te spelen, een zwemstart is toch nogaltijd wat anders dan een loopstart, en na mijn debuut in Wallonië (waar niemand me kende) was het hier wel andere koek. De eerste ronde van de 2,5 af te leggen ronden ging verbazend vlot en kon ik lange tijd de voeten van Karel Pardaens volgen, maar toen we uit en terug in het water moesten (na elke ronde een korte loopstrook) begonnen mijn armen toch wel al wat te wegen. De zwemmers voor mij liepen verder uit, maar veel achtervolgers kwamen er niet echt dichter. In de laatste ronde werd ik nog door een tweetal zwemmers gepasseerd en klom ik ergens als 20ste uit het water. Zeker niet slecht en ik kon aan mijn remonte beginnen, maar toen ik onder meer Thierry Claes naast mij zag wist dat hij mij daar wel wat zou bij helpen :-)

De wedstrijd was niet-stayeren, maar gezien de aarde van het parcours en de afwezigheid van officials werd de niet-stayer-regel van 10m door vele atleten ruim geïnterpreteerd. Al snel haalden we enkele eenzaten bij en vormden we een groepje van een man of acht, schat ik. Ik voelde me bijzonder goed op de fiets en reeds dan ook constant ik eerste of tweede positie. Bij het ingaan van de laatste ronde (1 aanloopstrook van 15 km en dan nog 3x15km) zag ik dat er maar één fietser meer aanhing. Met z’n tweeën hebben we dan nog eens zo goed mogelijk proberen doorrijden om een grotere kloof te slaan. Ondertussen van Thierry Cales al uit de wedstrijd gestapt (in totaal zouden er bijna 50 atleten de strijd staken, waaronder ook schoonbroer David en (ex-) collega duathleet Nico Huybrechts). Eens uit de wisselzone vond ik redelijk snel het goede loopritme. Groot was echter mijn verbazing toen en loopparcours er enigzins anders uitzag als gedacht. In plaats van een lange aanloop licht bergop naar een steile knik, kregen we al een korte knik onder de voeten geschoven gevolgd door een afdaling en dan die tweede knik aan te vatten. Gedurende 7 km kon ik redelijk goed opschuiven (ondermeer Gerrit De Pauw en clubmaat Hendrik Maes, beide hadden niet hun beste loopbenen, moesten eraan geloven) tot ik in het spoor kwam van nummer 6, de Nederlander Paul ten Brink. Bij een klein verhoogje van 20cm waar we af moesten voelde ik een kramp opkomen en wist ik als ik mij naar beneden zou laten bollen dat mijn hamstrings achter mijn oor zou hangen, dus bye bye 6de plaats en toen begon mijn tank ook leeg te lopen, met de moed der wanhoop nog een energiegel genomen maar de laatste afdaling was er te veel aan en kon de luid aangemoedigde Steven Janse mij nog voorbijgaan.

Tijdens de loopproef was ik Hendrik dan al voorbijgegaan en kon ik ook de andere 3ct-er Dirk Huyberechts 1 plaats achter mij houden, en werd ik eerste 3ct-er!! Met drie man binnen de eerste 15 kon onze supporter-voorziter Gerben Vanheyste ook met tevreden gevoel terug huiswaarts rijden.
Zo werd een een achtste plaats mijn deel, waar ik toch zeer tevreden mee ben en kan ik ook zeggen dat ik mijn entree in het Vlaamse triathlonland niet gemist heb!

Verder nog een pluim aan de organisatie op gebied van bevoorrading. Bij elke fietsronde was er mogelijkheid tot het nemen van water en isostar in grote drinkbussen en op elke loopronde waren er drie posten voorzien met water, sponzen en cola. Maar door het warme weer was het waterpistool dat Marieke, Trees en Rube meehadden ook geen overbodige luxe!!

Volgende afspraak BK ¼ in Hollain, binnen twee weken. Dan toch een kwart stayerwedstrijd die normaal niet voorzien was, maar kom eens in een testosteron-peleton gaan rijden is altijd wel fun. Maar vooral voor diegene die het niet weten; Marieke is ooit belgisch kampioen duathlon geworden, als triathlete en van die titel heb ik nog nooit mogen proeven. Dus moet ik nu in mijn tweede carrière alle kansen aangrijpen om die titel te pakken!! Stijn Goris en co, u weze gewaarschuwd :-)

Een volledige uitlsag kan je vinden op: http://www.aatt.be/race/results/uitslag_power.html?wed_id=43

Een uitgebreide fotoreeks vind je op
http://www.3athlon.be/ en http://www.lttl.be