Records moeten niet altijd gebroken worden...

Mijn laatste wedstrijd ligt nu al een dag of 10 achter de rug. Na elke seizoenseinde gaat bij elke atleet de riem er altijd een beetje af. Zo ook bij mij, al tien dagen ben ik verstoten van elke vorm van gezonde lichaamsbeweging. Dit gecombineerd met een altijd iets bourgondischere levensstijl heb ik dit jaar maar besloten om de weegschaal de komende maanden opzij te zetten. Twee jaar terug na mijn laatste duathlonseizoen wees dit onding na 3 weken 8 kilootjes meer aan. Een record... Ik ben zeker niet van plan om dit te breken! Toen ik nog op de VUB zat, en er niet dagelijks uit moest gebeurde het soms dat ik vier à vijf dagen na elkaar niet nuchter in mijn bed kroop. Een record... Ik ben zeker niet van plan om dit te breken! Maar toch ben ik er in deze zorgeloze tijden (wanneer ben ik thuis, wat kan ik doen van training? welke zwembaden zijn er open? hoe lang is het nog licht om te gaan fietsen? in geslaagd om weer een triest record neer te zetten. Wegens onvoorziene kermisomstandigheden ben ik er vorige week toch in geslaagd om in 7 dagen tijd 5 dagen smoutebollen (oliebollen) te eten... Joepiedepoepie...