Een wedstrijd met mooie verrassingen

Thierry Verbinnen die met 11' (!!!!) voorsprong begint te fietsen op nummer 7 (ikke). Dennis Devriendt die zonder omkijken op en over gevestigde waarde Bruno Clerbout zich naar een tweede plaats knokt. Nick Baelus die tussen alle verbouwperikelen door (en ik weet ook hoe zwaar die kunnen zijn) vierde wordt. Ikzelf die beslag leg op een mooie vijfde plaats.

Je leest het 3 van mijn vijf vooruitgeschoven favorieten eindigen wel degelijk in de top 5. Nick had ik schromelijk over het hoofd gezien en ook Hans Moonen die Karel Pardaens net voor kon blijven in de strijd voor plaats zes, mijn welgemeende excuses heren! Zoals in mijn vorige blog al geschreven dien je toch wel ettelijke minuten voorsprong te hebben op de "Rosse raket" om hem voor te blijven. In mijn geval waren dit er naar het schijnt 5, om hem (terug) naar het schijnt met 2'30" voor te kunnen blijven. Ik heb nog geen officiële uitslag gezien, vandaar de veronderstellingen voor de tijden.

De zwemstart verliep voor mij vlekkeloos en kon bijna de hele tijd Karel Pardaens in het oog houden, zo wist ik dat ik niet zo slecht bezig was. Na een 2000m verloor ik de voeling met Karel en raakte ik wat op de dool. In een zwembad rechtdoor zwemmen is heel simpel, kijk naar de tegels en volg de lijn. In open water is dit een heel ander verhaal. Hier moet je regelmatig voor je uitkijken om zo te zien waar je ligt. Even kwam ik zelf in aanraking met enkele braamstruiken aan de zijkant. Tot even daarvoor dacht ik het mijn collega zwemmers waren die scheef zwommen, maar toen was ik wel zeker dat ik het was...

Eens uit het water begon de rush naar voor. Met dank aan de Waal Sylvain Denis. Hij hield het tempo hoog op de vlakke stukken, 90% van het parcours, de twee hellingen nam ik voor mijn rekening. Met nog twee, drie andere mannen in ons zog haalden we verschillende fietsers bij. Om een nog voor mij onverklaarbare reden viel Sylvain weg vooraan, zo zakte het tempo aanzienlijk in de laatste ronde. Op dat moment was ik echt niet in staat om het tempo te onderhouden. Nick Baelus kon van deze tempoverzwakking profiteren om op een 15tal kilometer nog een gat te slaan van meer dan 1 minuut. Op dat moment was ik vooral blij dat er niemand meer terugkwam uit de achtergrond.

De voorsprong van Thierry, Dennis en Bruno was na de looproef zo immens dat ik mij geen illusies hoefde te maken over het podium. Een verzwakkende Joury Gokel en Nick waren nog binnen handbereik. In de tweede van de vier af te leggen ronden passeerde ik dan Joury, deze zou nog net binnen de top tien eindigen. Een ronde verder liep ik bijna op de hielen van Nick, 10" scheidden me van een mooie vierde plaats. Ondanks felle aanmoedigingen van Marieke, Jul, Klaartje, Guy en Bram (de hevigste van allemaal) en Wim DD, deze had blijkbaar wel zijn loopbenen mee, maar ik weet nogaltijd niet of hij eigenlijk gestart is, tijdens de loopproef liep hij rond met de nummer van zijn madam (die lek was gereden) om iedereen in de top van de wedstrijd te informeren over snelheid, afstand en tijdsverschillen, begon ik mijn klopje te krijgen. De hartslag zakte, 10" werden 15", 15" werden 20" en weg vierde plaats.

Na een lange dag, zeker voor Marieke en Jul, konden we met een meer dan goed gevoel terug huiswaarts keren. Een mooi resultaat, een mooi kleurtje en zere benen waren ons deel vandaag. Nu staan er een paar dagen recuperatie op het programma om er dan nog eens stevig in te vliegen met het oog op Stein binnen drie weken...

Mijn persoonlijke fotografe, Marieke, heeft nu andere zorgen aan haar hoofd tijdens de wedstrijd. Maar ik ben er zeker van dat binnen dit en een paar uur op de site van Jim De Sitter (www.3athlon.be) de meest prachtige fotos van de wedstrijd zullen staan pronken. Waarvoor dank Jim!! Om een klein beetje uit de kosten te geraken voor zijn site verkoopt Jim een prachtige verjaardagskalender met schitterende fotos van tal van belgische triatlontoppers, en ik :-). Voor amper €15 kan ook deze in jouw toilet omhooggehangen worden...