De eikenmolen

Voor het eerst in de Ronde Van Vlaanderen werd de Eikenmolen beklommen. Ondanks het fiet dat ik al verschillende jaren zogoed als al mijn fietstrainingen in de Vlaamse Ardennen afwerk kende ik deze helling niet. Door aandachtig de koers op tv te volgen verschoot ik eigenlijk dat ik die helling elke keer zo goed als passeer maar er nog nooit ben opgereden...

Gisterenavond stond er een extensieve training op het programma met vijf hellingen kracht. Krachttraining op een onbekende helling is altijd wel plezant. Zoals Joost Zwegers (Novastar) ooit bezong: "The best is yet to come". Je kan het in zo een geval alleen maar hopen. In dit geval was het eerder "Worst case scenario" volgens dEUS. Mijn andere hellingen gingen tot maximum 8% en dit was al zittend zeer goed te doen met een verzet van 52x14. De Eikenmolen begint zeer rustig, maar de laatste 200m gaan van 10 naar 12,5%. Op zo een verzet viel dit wel tegen!

Maar wat leuker was aan deze verkenningstocht is dat ik een nieuwe mooie helling gevonden heb die ik nog regelmatig zal doen, want tot op heden volgde ik gewoon een parrallelbaan met iets minder hoogteverschil. Op de website van De Ronde Van Vlaanderen vind je het volledige profiel van deze helling.