Sporters zijn ijdel

Toen ik deze morgen de krant opensloeg zag ik een collum van één van de favorieten voor de Ronde van Vlaanderen. Nick Nuyens beschreef hoe hij met zijn ploegmaat Kevin De Weert naar de kapper was gegaan voor een speciaal "coupke ronde van Vlaanderen". De kopman van Cofidis vindt het geweldig om daar in Brugge het inschrijvingsblad te tekenen met zijn haar piekfijn in orde, nieuwe shirt, nieuwe broek, mooie witte kousjes... En dit slechts voor die tien minuten dat hij zich tussen het volk moet begeven. Eens vertrokken denk ik niet dat hij zich nog veel zorgen maakt over zijn coupe onder zijn helm.

Het is eigen aan de sportman/sportvrouw. Zij zijn dag in dag uit met hun lichaam bezig en willen er dan ook steeds piekfijn uitzien, van recreant tot topper. Ook ik ontsnap er niet aan. Na mijn ochtendkrant trok ik voor 4h de Vlaamse Ardennen in (nee niet de Ronde voor Wielertoeristen, maar mijn eigen toertje van 120km). Toen ik na mijn training onder de douche het haar van mijn benen aan het doen was maakte ik mij de bedenking: "Welk zalfke ga ik aan mijn benen doen, een relaxerende zalf of mijn zelfbruiningslotion?" Ja, zelfbruiningslotion! Toen ik nog niet werkte liep ik constant met een korte broek rond vanaf de eerste zon en konden zo mijn beentjes steeds mooi bruinen. Nu hebben deze alleen de tijd tijdens de trainingen om een kleurtje te krijgen, want dresscode bij minder dan 30°C is lange broek. Dit jaar staat er geen stage in het zuiden gepland, dus moet ik op een andere manier een kleurtje proberen te krijgen.

Ik ben niet alleen die hier zo over denkt. Veel coureurs ken ik niet persoonlijk, maar ik kan wel enkele truckjes van toptri- en duatleten verklappen, zonder evenwel namen te noemen. Twee jaar terug was ik mee met alle toppers op stage in Zuid-Afrika. Zonder truckjes was ik na drie weken mooi gebruind, maar anderen zagen natuurlijk nog bruiner... De ene combineerde een zelfbruiningscrème met de echte zon. Dus voor elke training even smeren, extra vitamine B12 zou ook helpen. De vrees van elke fietser zijn natuurlijk "de streepjes". Dit kan eenvoudig opgelost worden door de broek zo hoog mogelijk op te trekken en in bloot bovenlijf te fietsen. Als je de keuze hebt tussen binnen- of buitenbad, ga je toch buiten zwemmen, want daar brandt de zon op je rug. Een belgische (en wereldtopper) noemde ooit de zonnebank het ultieme hulpmiddel voor de "fine-tuning van zijn lichaam". Kwestie van de concurrentie te laten denken dat je al heel veel op stage bent geweest.

De ultieme truck (maar niet blijvend) is natuurlijk olijfolie! Op een multisportstage met het BOIC voor beloftevolle jongeren, vonden enkele triatleten het nodig om indruk te maken op enkele andere ploegsportsters. Rollen voor de ingang van het hotel, fietsje erop, benen insmeren met olijfolie en blinken maar!!! Of het echt geholpen heeft weet ik niet, maar op het einde van de training konden ze hun groen geworden kousjes wel weggooien...

Voor de geïnteresseerden, ik heb toch voor de relaxerende zalf gekozen deze keer...